06.02.2018
Lemnos to malownicza wyspa na Morzu Egejskim, której jeszcze nie ma stracił urok zacisznego spokojnego miejsca. Wszystko jest tutaj dla wymagających turystów – piękne zatoki i plaże, wyjątkowe atrakcje, restauracje i kawiarnie. Podczas spaceru górzyste dzielnice miast mogą zobaczyć mnóstwo kóz, owiec i zwierząt koty, które uwielbiają pozować do niesamowitych turystów zdjęcie. Lemnos słynie z win z gałki muszkatołowej, więc wieczory z szklanka odurzającego napoju będzie szczególnie przytulna.
Pierwszy wybitny, jeśli mogę tak powiedzieć, mieszkaniec wyspy Lemnos był bogiem Hefajstosem, którego matką jest Hera jako dziecko spadł z Olympus. Cynthowie, którzy wtedy mieszkali na wyspie, uratowali go i z wdzięczności uczył ich kowalstwa. To jest na Lemnos istniała kuźnia dla Hefajstosa, ogień zawsze płonął w jego piecu.
Jeśli odnosisz się do mitów historii, możesz dowiedzieć się, że wyspa Był zamieszkały w epoce neolitu. Świadczą o tym ruiny miasta. Poliohni, założony w 4 tysiącleciu pne. Około 1000 lat pne Pojawiają się dwa największe miasta: Lemnos, Hefajstia i Myrina (obecnie stolica wyspy). Po tym podbija Persów, a następnie w 500-499 BC, przyjdźcie Grecy. Przez następne tysiąc lat Lemnos na przemian pada pod wpływem Spartan, Macedończyków, Rzymian, kiedy Imperium Rzymskie zaczęło się rozszerzać iw V wieku naszej ery wyspa staje się spichlerzem Konstantynopola. Pod rządami Bizancjum miejsce Hefajstia zbudowała miasto Kotzinas.
W XV wieku, najpierw Zakon Najświętszej Marii Panny z Betlejem, rezydencja który stał się Lemnos, a następnie Wenecjan, pod których kontrolą uderzył w wyspę po, wzmocnił wyspę fortecami, aby chronić przed piraci i turkowie. Jedna z twierdz znajdowała się w Mirinie (Genueńska twierdza Castro), druga – niedaleko miasta Kotzinas. A jednak pod koniec wieku Imperium Osmańskie ustanowiło swoją wyspę moc
Historia Lemnos ma wiele wspólnych stron z historią. Jednak państwa rosyjskie są coraz bardziej ponure. W 1770 rok po niszczycielskim zwycięstwie Turków w szwadronie Chesme pod dowództwem hrabiego Aleksieja Orłowa znokautował Turków z Lemnos i uwolnił swoich mieszkańców. Imperium Osmańskie znalazło schronienie Twierdza Castro, ale nie wytrzymali długo. Mieszkańcy Lemnos z zadowoleniem przyjął wyzwolenie spod jarzma Turków. Niestety bronić wyspy pozostałymi siłami przeciwko wielu statkom, przywiązany przez wroga do jego brzegów, nie było możliwości. Eskadra została zmuszona do opuszczenia Lemnos.
Jednak w 1807 r. Flota rosyjska pod dowództwem admirała Dmitry Senyavin wygrał bitwę między brzegami Lemnos i półwysep Agios Oros, który przeszedł do historii jako Athos. Od teraz Turcy nie mieli władzy nad Morzem Egejskim.
W 1912 r. Lemnos w końcu stał się częścią Grecji. Podczas Pierwszą wojną światową na wyspie były oddziały Ententy, to oni zostali zalani, aby szukać schronienia po rewolucji białych żołnierzy armia. Jednak z powodu zamieszania politycznego zmęczeni i chorzy Kozacy a oficerowie z rodzinami i dziećmi nie otrzymali żadnej pomocy, przez długi czas nie mogli nawet zejść na ląd. Straty były ogromny, aw pamięci emigrantów Lemnos pozostał „Rosjaninem Golgota. ”
W 1941 r. Wyspa zostaje schwytana przez wojska nazistowskich Niemiec, jednakże ludzie, którym udało się nieść swoją wiarę i wewnętrzną wolność przez wieki zniewolenia, zorganizowany opór. W 1944 r Niemiecki garnizon uciekł z wyspy, nie mogąc oprzeć się Grekowi żołnierzom.
Atrakcje Lemnos Island
Myrina, port i stolica wyspy, została nazwana na cześć jego żony pierwszy król Lemnos. Miasto rozciąga się od jednej strony zatoki do z drugiej, a nad nią stoi twierdza Castro. Na ulicach Miriny przyjemnie jest chodzić, ciekawe jest zwiedzanie muzeum archeologicznego, który znajduje się na nabrzeżu zatoki Romeikos Yialos.
Poliochni jest uważane za jedno z najstarszych miast w Europie. Jest opinia, że Poliochni był najpoważniejszym rywalem handlowym Troya, ale konkurencja nie mogła się oprzeć i około 2000 lat pne podupadł. Jego ruiny zostały odkryte przez włoskich archeologów. Teraz Poliohni ma status Parku Kulturowego Europy.
W wiosce Kotsinas znajduje się góra Despotis. Według legendy jest pod to kuźnia Hefajstosa. Sanktuarium zasługuje na uwagę Kabir, starożytne bóstwa, które miały moc uwolnienia się od kłopotów i zagrożenia na wyspie. Są to ruiny budynków od VII do VI wieku AD na północnym wschodzie Lemnos. W ruinach, które kiedyś były hale, były tajemnicami kabiru.
Chrześcijański patron Limnos jest uważany za świętego męczennika Sozon. Święty nigdy nie był w Lemnos, ale od wyspy słynący z hodowli owiec, jako patron pasterzy i pasterzy, w czasach bizantyjskich został patronem Lemnos. Najbardziej Słynna świątynia Lemnos – święta ikona świętego Wielki Męczennik i Zwycięski George w kościele wioski Kaliopi. Zamotochila w drugiej połowie XVIII wieku po wizji lokalnym mieszkańcom, jakby jeździł w wiosce czerwony jeździec włócznią wjechałem na cmentarz i zniknęliśmy.
Rosyjski Lemnos
Lemnos jest ściśle związany z historią Rosji, a są na niej miejsca, pamiętanie mowy rosyjskiej. Na przykład obszar Myriny, noszący nieformalne nazwa „Tsast” – to nic innego jak zmieniona „część”, więc dokładnie, jak stał tutaj szwadron hrabiego Orłowa. Na jego cześć i Admirał Dmitry Senyavin w 2004 r. Został otwarty na nasypie pomnik, ponieważ dzięki nim Grecy mogli zrzucić tureckie jarzmo.
Miasto Mudros stało się odwrotem armii w trudnych latach dwudziestych. Wrangel. Mieści się w nim Kościół Zwiastowania, w którym nalegania Greków były prowadzone dla uchodźców z Rosji Język słowiański Kościoła. Ponieważ życie było bardzo trudne, a części Entente, która stała na wyspie, już nie przypominała sprzymierzeńcy, strażnicy, religia i wsparcie współwyznawców pomógł oficerom i Kozakom z Białej Armii przetrwać na wyspie. Rzadko kiedy naszym rodakom udało się wyjść w najbliższej Grecji wioski, ale kiedy było to możliwe, wdzięczni mieszkańcy traktowali ich z serca. Na przedmieściach Mudros – Kozak, lepiej znany jako rosyjski, cmentarz odrestaurowany w 2004 roku.
Od tego samego roku 2004 coroczne Dni Rosyjskie odbywają się na Lemnos. Delegacja rosyjska przybywa na wyspę, aby razem z Grekiem ludzie i duchowni, aby upamiętnić zmarłego na wyspie Rosyjscy uchodźcy, a także martwi marynarze szwadronów hrabiego A. Orłowa i Admirał D. Senyavin, który wyzwolił wyspę od Turków w 1770 i 1807 roku lat
